Magdalena wraz z rodziną niedawno przeprowadziła się do nowego domu w spokojnej dzielnicy Gliwic. Wcześniej mieszkali w zabytkowej kamienicy przy rynku w Gliwicach, ale zapragnęli więcej przestrzeni, ciszy i spokoju. Okolica wydawała się idealna, ale ten dom... szary, nieciekawy, w kształcie kostki, z którą niewiele można zrobić. Czyżby?
Magda szybko wpadła na pomysł, jak nudny budynek zmienić w industrialno- nowoczesny dom z tarasem i ogrodem. Pomagał jej w tym Damian Kałdonek, właściciel Pracowni Architektonicznej PROJARCH z Gliwic.
- Dwupiętrowa kostka przez lata stała pusta. Zobaczyłam w niej potencjał. Wraz z architektem, który czuje moje szalone pomysły i potrafi je urealniać, stworzyliśmy projekt przebudowy. Zdecydowaliśmy się na dobudowanie nowej części. Tym samym powstał rozległy parter, który zajmuje moja rodzina, a na piętrach stworzyliśmy przestrzeń pod wynajem. Wokół domu ciągnie się patio wyłożone drewnianymi deskami. Fasada, jak i reszta budynku są utrzymane w grafitowych kolorach, na których pięknie odznacza się różowy numer naszego domu - śmieje się Magda. - Pomysł zakiełkował w rozmowie z architektem i dojrzewał we mnie. Ten kolor co prawda odradzali nam znajomi, ale ja się uparłam. Przed wejściem zresztą mamy oryginalną skrzynkę pocztową, także pomalowaną przeze mnie na różowo. Wszystko więc ze sobą współgra - dodaje właścicielka.
Jeszcze ciekawiej robi się we wnętrzu. Magda jest zwolenniczką minimalizmu. Ma co prawda sentyment do starych przedmiotów, ale nie lubi graciarni. Parterowa część domu jest więc połączeniem surowych materiałów, industrialnego charakteru i cynkowych rurek biegnących po ścianach, a wszystko to łagodzi obecność kryształu od babci, odrestaurowanego stołu odnalezionego na strychu pokrytego ręcznie dzierganą serwetą czy stuletniego kredensu.
- Przydarzyła mi się ostatnio zabawna przygoda. Dobra znajoma, znająca moje szalone pomysły, weszła do środka i zapytała, czy wnętrza są już skończone, czy może remont jeszcze trwa. Zaśmiałam się. Faktycznie niektórych może takie połączenie szokować - opowiada właścicielka.
A co właściwie może szokować? Chociażby surowy sufit z betonu, który odkształcił się od desek umocowanych na szalunkach przy budowie. Efekt? "Drewniany" beton, na którym widoczne są nawet sęki z desek. - Ściany z czerwonego porothermu pomalowaliśmy po prostu na biało, a na podłodze zostawiliśmy zwykłą wylewkę pomalowaną jedynie bezbarwnym lakierem. Podłoga przypomina nieco bardzo modne obecnie podłogi z żywicy. Dopasowałam do niej turecki dywan z prawdziwej wełny, który udało się okazyjnie zdobyć na Allegro. Zwykle ludzie wszystkie te elementy zakrywają tynkiem i kafelkami, a ja uważam, że zupełnie niepotrzebnie - mówi Magda.
Z salonu przez tarasowe okna rozciąga się piękny widok, a do środka wpada mnóstwo światła. Zupełnie wystarczające są więc zamontowane zaledwie w kilku miejscach industrialne lampy, zawieszone nisko nad stołem i blatem. Dodatkowe światło daje również świetlik w dachu.
W salonie oprócz okrągłego stołu z krzesłami zmieściły się także wygodna kanapa oraz pomalowany na biało kredens znaleziony w piwnicy pierwszego mieszkania. Na kredensie stoi stary zegar po babci Tosi. Do ściany przy kominku przymocowano kafelki, które Magda zabrała ze swojego dawnego mieszkania w starej kamienicy. - Mieliśmy tam zepsuty zabytkowy piec kaflowy. Nie pozwoliłabym, żeby takie cudo się zmarnowało - mówi. Znalazło się też miejsce dla przeżywającego drugą młodość fotela z lat 50. Ktoś chciał go po prostu wyrzucić, a Magda znalazła firmę w sieci, która go odrestaurowała.
Salon połączony jest z "czarną" kuchnią, wykonaną na zamówienie. Jej najjaśniejszym punktem jest długi drewniany blat, samodzielnie olejowany. - Przywieźliśmy deskę z tartaku i w ten sposób powstał blat z jasnego drewna, który dobrze koresponduje z czarnymi meblami. Za to lodówkę ukryliśmy wśród białych szaf, którymi obudowana jest jedna ze ścian. Jest dzięki temu niemal niewidoczna - dodaje Magda.
Obok salonu stworzono sypialnię wraz z "ukrytą" za łóżkiem garderobą. - Zależało mi na takim układzie, abym mogła się budzić i obserwować ogród oraz wschód słońca. Dlatego sypialnia z dwóch stron jest przeszklona. A co jeśli ktoś cię obserwuje? - czasem pytają ludzie. Dla mnie to nieważne, to ten "ktoś" ma problem. A ja każdego poranka mogę wyjść na taras i ogród prosto z łóżka - śmieje się Magda.
W jednym z pomieszczeń wygospodarowano też biuro, w którym mąż Magdy prowadzi agencję reklamową. Można do niego wejść z zewnątrz budynku, po drewnianej dróżce ułożonej wzdłuż domu. W ten sposób rozwiązano problem z klientami, którzy nie muszą wchodzić do prywatnej części domu.
Na parterze zmieściły się również dwa pokoje dla nastoletnich synów małżeństwa i przedpokój. Światła w pokojach włączają się na czujnik ruchu. - Gdy się ma w domu dwóch nastolatków, których nie można zmusić do gaszenia światła, to najlepsze rozwiązanie - mówi właścicielka.
Cały przedpokój projektowany był tak, żeby pasowały tu szafy, które przywiozłam z poprzedniego mieszkania. Nie miałam serca ich wyrzucić - dodaje Magda.
Cały budynek ma powierzchnię około 270 m. kw., a parter, który zajmuje rodzina Magdy - 125 m kw. Remont udało się przeprowadzić w rok, w tym dobudować nową część.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze